Troostreizen
voor nabestaanden
“Troostreizen, een plek om tot rust te komen met gelijke.”
Gijsje Teunissen van Charon uitvaartbegeleiding heeft na een afscheid vaak nog een tijdje contact met de families die zij begeleidde. Zo ontving zij enkele jaren geleden, op vakantie in Spanje, een sms’je van een oudere weduwnaar:
‘Lieve Gijsje, wat fijn, dat je van je welverdiende vakantie geniet.
Ik kwam met mijn lief ook vaak in Spanje en mis dit nu zo… Natuurlijk willen de kinderen mij graag mee nemen op vakantie, maar ach, wat hebben ze nu aan een papa, die nog zo verdrietig is… hun leven, hun vakantie moet gewoon doorgaan.’
Dit bericht raakte haar zo en brak een beetje haar hart. Zij begreep, dat kinderen de rouw om hun vader of moeder anders verwerken dan hun ouders. Zij worden immers door het leven en hun kinderen weer helemaal opgenomen, maar voor hun ouders staat de wereld nog steeds stil.
Gijsje gunde deze man zo een fijne vakantie, maar begreep ook, dat zijn kinderen in een hele andere fase van verwerking zaten.
Als een gloeilamp in een tekenfilm plopte bij haar naar boven:
“Troostreizen, ik moet Troostreizen voor nabestaanden organiseren.”
Al 14 jaar organiseerde zij een keer per jaar de Troostdag voor nabestaanden, waarmee zij nabestaanden een dag in de watte legde, verwende en vooral ook in contact met elkaar bracht.
Het idee ontstond, om van deze dag een week te maken en mensen een fijne tijd in haar geliefde Spanje te bezorgen. Geen rouwtherapie – want zij gelooft heilig in het zelfherstellende vermogen van lichaam en geest – maar zij gunde mensen een liefdevolle begeleiding en om gewoon lekker verwend te worden.
Verwend met heerlijk Spaans eten, Spaanse muziek, een massage, misschien yoga, een mooi boek, gesprekken met lotgenoten, maar ook gewoon een bommetje in het grote zwembad maken, of lekker gek doen op een van de Rastomarkten, een heerlijke wandeling maken door de Spaanse natuur of er gewoon zijn. Je verwonderen over de grote Middellandse Zee, de pittoreske dorpen, de prachtige aanvliegplaatsen Alicante of Valencia.
Drie jaar zocht zij naar het paradijs voor haar families. Een plek waar je helemaal tot rust kunt komen, maar waar de grote wereld toch dichtbij is. Een huis met een warme uitstraling, genoeg plek eromheen om alleen te kunnen zijn, maar ook met zijn allen lekker praten onder het genot van een Spaanse wijn en lekker eten, zo van het land.
Je geborgen en vrij voelen. Je laten verwennen, je verbinden … En weer loslaten …
Eind maart stond zij bij een villa midden tussen de sinaasappels-, kaki-, mandarijnen-, vijgen-, notenbomen, en wist zij: Dit is de plek. Binnen een week waren de contracten dan ook rond, het moest gewoon zo zijn.
Casa Charon was een feit.
Verhalen van onze gasten
"Heerlijke uitgebreide ontbijtjes met smoothies en vers geperste sapjes"
“In januari werd ik gebeld door Gijsje met de vraag of ik soms zin had om een week naar Spanje te komen. In de eerste week van februari zouden er drie dames van mijn leeftijd komen voor een troostweek in Casa Charon, het paradijsje van Rick en Gijsje,( leuke rijm!) in Pedreguer. Daar moest ik natuurlijk even over nadenken…een “troostweek”…wat moest ik me daarbij voorstellen? Franck is meer dan 2 jaar overleden en ik mis hem nog steeds heel erg, maar moet ik dan nog getroost worden? Ben ik daar wel een typetje voor?
Ik verstouw mijn verdriet liever in mijn eentje of in een vertrouwde omgeving van mijn kinderen, mijn familie en vrienden.
Maar ja… misschien was t toch wel goed om eens uit mijn veilige coconnetje te kruipen. Wat had ik immers te verliezen?
En zo belandde ik in Alicante, waar ik werd opgewacht door Rick en drie mij nog onbekende dames. We reden in een uur naar Pedreguer waar niet alleen Gijsje, maar ook een prachtig huis en een warm zonnetje ons opwachtten.
Tijdens de eerste dagen kwam er veel verdriet naar boven, er werd veel gehuild en ik voelde me daar niet altijd gemakkelijk bij. Maar gaandeweg leken de eerste pijnaanvallen zachter en milder te worden, we begonnen plezier te krijgen met elkaar en zaten zelfs de derde avond te schateren van ‘t lachen. Het was lang geleden dat ik zo’n plezier had gehad en het was voor allemaal bijna een openbaring, dat zoiets ook nog mogelijk is, ook al heb je je beste maatje verloren.
We zijn die week dichter bij elkaar gekomen, ons gezamenlijk verdriet schiep kennelijk een band. Er is veel ondernomen die week, daar zullen de andere meiden vast wel over schrijven. Ik wil me eigenlijk beperken door alleen nog te vertellen dat juist ook die kleine attenties van Rick en Gijsje me zo raakten. De foto’s van onze mannen die klaar stonden toen we aankwamen, de uitgebreide ontbijtjes met smoothies en vers geperste sapjes, onze eigen pantoffels bij ’t bed, het chocoladehartje op ons kussen, het opschrijfboekje en last but not least … broer Rick die met ’t allergrootste geduld van de wereld 5 vrouwen van hot naar her reed en bij thuiskomst zijn ” harem” verwende met de lekkerste hapjes en toetjes.
Het was een heerlijke week en ik bedank niet alleen Rick en Gijsje voor hun warme en echte aandacht, ook Lia, Tea en Anneke… ik ben blij dat ik jullie heb leren kennen enne… wanneer houden we een reünietje?
Marjan
"Pick-nick mand gevuld en zijn wij naar de warmwater bron gereden in Pego"
‘Heb heerlijk een paar uurtjes in de hangstoel gezeten met een boek, terwijl Rick en Gijsje boodschappen zijn gaan halen . Nadatn ze terug kwamen is de pick-nick mand gevuld en zijn wij naar de warmwater bron gereden in Pego. `t water was/is ongeveer 24 gr. , ….heerlijk.
Toen we ongeveer om 17.00 terug gingen kwamen Ger en Herman, vrienden van Gijsje en Rick, om samen met Rick paella te maken, erg lekker. Het was eigenlijk een lui dagje voor ons.
Dit was zomaar een dag uit onze fantastische week bij Gijsje en Rick.
Liefs Lia
"Een warm Charon-dekentje om mij heen"
Alweer een week thuis van een fantastische “Troost-Verwenreis”! Een warm en bijzonder ontvangst door Gijsje & Rick op een prachtige locatie, een paradijs! CASA CHARON
Wat werden wij ontzettend goed verzorgd en in de watten gelegd!!! Sfeervolle huiskamers, slaapkamers, drankjes en hapjes, Paella en niet te vergeten ….. een super-ontbijt!!!
Avonds heerlijk zitten bij de open haard. De hele week werden we verrast met uitstapjes; marktjes, hammam, wandeling door de amandelbloesem enz. We hadden mooie gesprekken met elkaar, er is gehuild …..we vonden elkaar in het zelfde verdriet en gemis.
We waren “lotgenoten” dus was er een verbondenheid. Maar er werd ook gelachen …. héél veel gelachen zelfs! Het was een warm bad waarin ik mij voor een week heerlijk in mocht wentelen. Het heeft mij vooruitgeholpen en weer een stukje “geheeld”! Ik voel dankbaarheid en blijdschap voor deze liefdevolle, mooie en warme troost/verwenreis.
Anneke
"De eerste troost / verwenreis"
Een plek die mij zo thuis liet voelen, een thuis waarin wij verwend werden in alles en een omgeving van een paradijs.
2 lieve mensen Rick en Gijsje die voor ons zorgden met vele lekkere hapjes, wijntjes, uitjes en zij probeerde iedere wens van ons te vervullen wat geweldig is gelukt.
En dan ervaar je dat erkennen niet hetzelfde is als: meevoelen, meeleven.
Wat voel ik een dankbaarheid, die de diepte van de stilte raakt.
De mede reizigers/ genieters, waarin de herkenning zo fijn was en dit alles wat de lichtheid van het moment bracht.
Dankbaarheid, ontmoeten ,genieten zijn de woorden die de verbondenheid heeft gegeven.
Dan zeg ik stilletjes naar boven: Weet je wel, lief, hoe mooi dit alles is.